1.2.09

ΙΟΝ ΑΜΥΓΔΑΛΟΥ


Μπισκότα Μιράντα Παππαδοπούλου. Μνήμη άρωμα από τα πρωινά στον παιδικό σταθμό.




Διπλός ελληνικός, σε χοντρή πορσελάνη. 20 χρόνια πριν Κυριακή πρωί το σπίτι μυρίζει καφέ. Τώρα μυρίζει αμέσως μόλις σηκωθώ. Πατροπαράδοτες συνήθειες.




Σοκολάτα Ιον αμυγδάλου η μικρή συσκευασία. Η μικρή μικρή. Αll time classic, αλλά δεν την βρίσκω πια συχνά.



Ένα κουτάβι που κοιμάται με μαξιλάρι το πόδι μου. Περασμένες ευτυχίες.


Κόσμος στο σπίτι, γέλια, τραγούδια, τσουγκρίσματα γύρω απ΄το τραπέζι της κουζίνας. Τότε που δεν υποπτευόταν κανείς τις απώλειες.
Φωτογραφική μηχανή Κοdak, με το θηριώδες εξωτερικό τετράγωνο φλας , μετρημένες οι νυχτερινές πόζες.
Ύπνος στο αυτοκίνητο, στο πίσω κάθισμα, ξημερώματα.
Βόλτα στην Αθήνα...
Καθαρά Δευτέρα, οι μπαμπάδες διαγωνίζονται στον χαρταετό...κοιτάμε από μακριά.
Κυριακή βράδυ.... μ' έναν κόμπο στο στομάχι πάντα.






2 σχόλια:

  1. opoio kommati ths zwhs mou kai na dw, pantote hsoun ooti elxaaa, pio glikooo!!

    h prwth sas agaph kai pantotinh!

    nickey

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. na kai kapoies agapes poy menoyn :-)

    (poios tha pistepsei oti den ta pairnoume apo tin ION?)

    ΑπάντησηΔιαγραφή