Σσσσσσςςςςςςςςς...

( Χ. Θ. Μποκόρος, Φυλαχτό)


Ξαφνικά Kαινούρια 'Oμορφα Aναπάντεχα πράγματα είναι δυνατό να συμβαίνουν.

- (Δεν είναι όλα όπως φαίνονται. Αλλά φαίνονται όλα; ) -

Fingers crossed!

Where the Wild Things Are --TRAILER--

Nina Simone/ Feeling Good

Ας ξυπνήσουμε -αν κοιμηθούμε- μ' αυτό το τραγούδι στ' αυτιά μας...

"Τίποτα, ποτέ, πουθενά"

Περπατάω στο σπίτι όπως κάθε -νομίζω -Κυριακή τέτοιες ώρες...Από την τηλεόραση στο ραδιόφωνο, από το τραπέζι με τα χρώματα στον καναπέ, από τα διάφορα ανοιχτά βιβλία στην κουζίνα...

Αναλαμπή¨ κατσαρόλες, ταψιά, μυρωδιές, άπλυτα πιάτα...και ξανά απ' την αρχή.

Τα ξεχνάω όλα όσο μαγειρεύω. Και μετά τα ξαναθυμάμαι, αλλά αλλιώς. Όχι απαραίτητα καλύτερα.

Άλλωστε δεν έχει και πολύ σημασία.

Μετά από μια μέρα στη θάλασσα όλα έχουν άλλο βάρος. Μπάνιο στις 10 του Οκτώβρη.

Γιατί να μην πηγαίνουμε κολυμπώντας στην δουλειά; Αλλόκοτες απορίες προ Δευτέρας (όχι παρουσίας).

Θ' ανθίσει άραγε η γαρδένια μου;

Όλα όσα θέλω να πω τα διάβασα στη LIFO κάποιας Πέμπτης του Σεπτέμβρη. Τα είπε ο Παπαϊωάννου για την καινούρια του παράσταση με τίτλο "Πουθενά":

[...]

"Τώρα τα πάντα 'εχουν γίνει μαλακά κι έχω πάρει άλλο σχήμα,

το σχήμα που φτιαξαν τα χέρια που μ' έχουν χαϊδέψει ως τώρα.

Ξέρω πως ονειρεύομαι μέσα στο όνειρό μου

ξυπνάω και πάλι στην κοιλιά της μηχανής.

Την συντηρώ και με χωνεύει

Restart

Βρίσκομαι πάνω στη σκηνή και είμαι το τρίτο κουδούνι.

Είμαι ένα πλήθος θεατών κι έχω έρθει να με δω.

Είμαστε όμως στην σκηνή και μας κοιτάνε οι θεατές.

Ξύπνησα και πήγα στη δουλειά.

Σκέφτηκα ότι είμαστε άνθρωποι που ψάχνουμε και σύντομα θα ΄ρθει η μέρα που θα ' ρθουν άνθρωποι να δουν, χωρίς εμείς να ξέρουμε αν βρήκαμε τίποτα, ποτέ, πουθενά."

Πάω να πλύνω τα πιάτα.

(οι αναλαμπές εκδικούνται)